ആരുനീ ഓമനേ! തെരുവിന്‍റെ പുത്രിയോ?
മായാന്‍ മറന്നൊരാ മഴവില്‍ കിനാവോ?
നിലാവിന്‍ കൈവളച്ചാര്‍ത്തില്‍
ആടിയുലയുവാന്‍ ചേല പോരാഞ്ഞതോ ,
വിശപ്പിന്‍ വിളി ഉയരുമീ തെരുവോരം നിന്‍
മിഴിപ്പൂവിതളും നനച്ചതെന്തേ?
ആരെയോ കാത്തു നീയും മയങ്ങുന്നതീ
തെരുവിന്‍ മടിത്തട്ടിലോ?
നീ കൊതിക്കുന്നൊരാളും വന്നു ചെരുകില്ലെന്നോമലെ...
നിനക്കായും വല നെയ്തു തുടങ്ങിയാ രാവിന്‍-
കരങ്ങള്‍ അങ്ങകലെ ഏതോ കോണില്‍...........
പതിനേഴിന്‍ വസന്തം ഒരുനാള്‍ നിന്‍ തെരുവിന്‍
ഇടനാഴിയില്‍ വന്നെത്തിയാ വാതിലും തുറന്നിടും...
കേഴുവാന്‍ വയ്യാതെ നിന്‍ ഹൃദയവും തുടിച്ചിടുമീ -
ജന്മം ഒന്നു പെയ്തോഴിഞ്ഞിടുവാന്‍ മാത്രമായ്‌..........
നിന്‍ മിഴിനീര്‍ തുള്ളികള്‍ തുടക്കാനാവാതെ
നോവുന്നു ഞാനും മറ്റൊരു പേടമാനായ്‌.....
*******************************************************************************
